All is well 
Silent Music

Na een relatief "stil" 2007 dienden zich begin 2008 een heel aantal stukken muziek aan om te worden vastgelegd. Ook vroegen een aantal stukken waaraan ik soms al jaren geleden begonnen was om een afronding. Bij het tweede stuk waaraan ik werkte viel me meteen een titel in: "All is well". Bij de eerste noten werd ik overspoeld door dit weten en met tranen van geluk heb ik het stuk vastgelegd. Later bleek dit gevoel ook voor andere mensen herkenbaar.


Vortex
Heaven opens

Deze titel kwam helemaal vanzelf: Toen ik een beginnetje van muziek uit 2005 beluisterde leken de muren van mijn werkkamer te verdwijnen en keek ik in de oneindigheid van het universum. Het hele stuk volgde als vanzelf in een grote stroom van dankbaarheid en ontroering.

Het op één na laatste stuk kreeg de naam "Gratitude". Het laatste stuk geeft voor mij het nagloeien weer dat ik zie als de hemel weer gesloten of meer op afstand lijkt.
All is well?

Inmiddels is het al weer 34 jaar geleden dat ik een bijna-dood-ervaring had, meer dan de helft van mijn leven. Nog steeds ervaar ik - soms heviger, soms minder hevig - de discrepantie tussen de onvoorwaardelijke liefde tijdens die ervaring en de "toestand" in de wereld.

Soms wordt echter toch de dualiteit overstegen en kan ik beide extremen binnen "Alles-wat-is" ervaren als "All is well".

Deze muziek bracht me zonder dat ik er naar zocht weer bij dit weten.
U kunt op de knoppen hier onder klikken om voorbeelden te beluisteren.
 

© Rob Schlebaum, 2015